In huis is het warm en gezellig, buiten is het al donker terwijl het nog geen vier uur is. Marina is een film aan het kijken en ik ben websites en berichten op facebook aan het updaten. Ja, het weekend is begonnen!
De afgelopen maanden zijn emotioneel best zwaar geweest, Het afscheid van een dierbare zwager en daarna niet bij je familie kunnen zijn was pittiger dan ik had verwacht. Gelukkig is er skype en zijn er veel andere mogelijkheden om met elkaar in contact te zijn en te blijven. Alleen niet even die knuffel kunnen geven….
Daarnaast was er ook het gedag zeggen tegen de kerk en de jeugdgroep. Na zoveel jaren deze deur gesloten zonder nog te weten welke andere deur zich zal openen. Heel vreemd om opeens niet meer deel uit te maken van datgene wat mij eens dreef om naar Smiltene te verhuizen. Ik weet echter dat alles in Gods handen is en dat Hij mij de weg zal wijzen!
Het betekent niet dat het leven saai is nu! Integendeel zou ik haast zeggen…. Er zijn een aantal keer logees over geweest vanuit Engeland en Nederland. Iedere keer weer verrassend hoe de dagen zullen verlopen. Nou, ook deze keer was iedere dag weer anders dan gepland. Een paar hoogtepunten wil ik met jullie delen…
Sinds enige tijd ben ik in contact met een Letse jonge vrouw die ik voor het eerst heb ontmoet tijdens een jeugdavond. Wij chatten af en toe en onlangs schreef zij mij dat zij zwanger is en geen woonplek zal hebben. Zij woont nu intern bij school, maar zal hier na de kerstvakantie niet terug keren. Haar moeder is vertrokken naar het buitenland en er is verder niet echt een netwerk waar zij op terug kan vallen. Ik heb een oproep gedaan binnen Elim, mijn kerkelijke gemeente in Nederland, voor baby kleding en Annemieke kwam met een koffer vol. Wij hebben deze jonge vrouw blij kunnen maken met kleding en inmiddels zijn er ook andere dingen waar ik haar aan heb kunnen helpen. Gelukkig is er nu hulp vanuit sociaal work en hoop ik dat zij snel een woonplek heeft dat zij haar thuis kan gaan maken. Dit was een bijzonder mooie en speciale ontmoeting die wij geen van allen snel zullen vergeten!
Met Julia, een Engelse vriendin, heb ik een werkbezoek gebracht aan een organisatie in Sigulda. Deze organisatie richt zich vooral op kinderen en jeugd met verschillende handicaps. Onlangs hebben zij een huis geopend waar plaats is voor zwangere jonge vrouwen zonder netwerk. Een van de jonge vrouwen die ooit deel uitmaakte van de jeugdgroep werkt daar als social worker. Wij zouden een rondleiding krijgen van zo’n 2-2 1/2 uur, maar het werd zoveel meer dan dat! We hebben alles mogen zien in het pand waar de kantoren zijn en waar diverse activiteiten worden aangeboden. Samen met de staf hebben we een lunch genuttigd voordat we naar de charityshop gingen. En daarna dan eindelijk waar het voor mij om draaide: het huis! Een huis waar ik zo zou willen beginnen met Hope for Life, alles waar ik van droom was er 🙂 Hier hebben we een heel goed gesprek gehad met de oprichtster van de organisatie en Monta, de social worker. Zoveel herkenning en erkenning en wie weet wat hieruit voort zal komen. Het bezoek heeft in totaal vijf uur geduurd en we waren nog lang niet uitgepraat 🙂
Afgelopen weekend was ik in Riga waar ik een conferentie bijwoonde, In de ochtend en avond teaching en ’s middags outreach op straat. Wauw, wat een avontuur! Ik heb voor veel mensen mogen bidden en heb wederom mogen ervaren dat Jezus nog steeds dezelfde is. Genezingen, mensen die vrij gezet werden van bolwerken in hun leven, woorden van kennis en profetieën, God is krachtig aan het werk geweest in vele levens. Zo bijzonder om deel uit te mogen maken van een team dat zich uit wil strekken op de manier zoals in Handelingen beschreven staat. Ik ben weer bepaald bij het feit dat als we ons laten leiden door de Heilige Geest we tot meer in staat zijn dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.Veel levens zijn dit weekend voor altijd veranderd!
Tijdens dit weekend heb ik ook nieuwe contacten gelegd en anderen mogen verdiepen. Ik kijk er naar uit hoe dit verder zal uitwerken in het jaar dat voor mij ligt!
Marina is bezig aan haar examenjaar en besteedt veel tijd aan haar schoolwerk. Volgende week begint de kerstvakantie en hier kijken wij alle twee erg naar uit.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie ondersteuning en support! Zonder jullie is het niet mogelijk om te doen waar ik voor ben geroepen. Jullie maken het voor mij mogelijk om hier in Letland een verschil te maken in het leven van met name jonge vrouwen. Nogmaals, dank jullie wel!
Recent Comments