Een week na de veiling …
Wat gebeurt er toch veel deze laatste weken. Naast mijn werkweek van 34 uur ben ik druk bezig met alle voorbereidingen voor mijn vertrek. Zaterdags druk in mijn huis (met hulp van het team en aantal anderen) en op de maandagen veel bel- en emailverkeer. Ook wat extra uurtjes werken en dan is er weer een week voorbij. Ik heb het gevoel dat ik in een roller Coster ben terecht gekomen en voorlopig kan ik nog niet uitstappen. Dat terwijl ik achtbanen en dergelijke eigenlijk alleen op een afstandje leuk vind! Daarnaast zijn er ook twee krantenartikelen verschenen met een interview waarin ik heb mogen vertellen over mijn roeping voor Letland. Geweldig hoe een krant kan worden gebruikt om te vertellen over Gods liefde voor een ieder en hoe God de regie heeft over mijn leven. Daarin stond ook vermeld dat er een veiling en rommelmarkt gehouden zou worden t.b.v mijn missie. Inmiddels is het bijna een week geleden dat deze veiling en rommelmarkt is gehouden. Geweldig om te ervaren dat vele handen licht werk maken. Zo was het team druk bezig op de vrijdagavond om in de Ark alles een goede plek te geven. Op diezelfde avond waren er bij Diana vele handen om Letse proeverijen te bereiden. Ook is er door diverse vrouwen van mijn thuisgemeente Elim iets lekkers gebakken wat zaterdag tijdens de veiling verkocht kon worden. Het was een heel bijzondere dag, ik heb genoten! Woorden schieten te kort om te zeggen hoe dankbaar ik ben. Dus zeg ik: ALLEMAAL ERG BEDANKT VOOR JULLIE HULP, STEUN EN SUPPORT!!! Ook dank voor het gebruik van het gebouw en de gratis koffie en thee, welke zijn aangeboden door Elim. Weet je, op zulke momenten word ik weer bepaald bij de tekst uit 1Cor 12: de kerk als één lichaam met vele leden. Ik kan het werk in Letland alleen gaan doen dankzij de support, ondersteuning en gebeden van jullie. De opbrengst van de veiling was bijna 1200 euro, echt fantastisch! Inmiddels komen de maandelijkse bijdragen en andere toezeggingen op gang, al is het nog niet toereikend genoeg. Ook het huis is nog niet verhuurd, maar er zijn deze week wel een aantal kijkers geweest. Nu nog een kijker die graag huurder wil worden. Mijn financiën en verhuur van het huis zijn een gebedspunt, maar ik vertrouw erop dat God zal voorzien.
Nog anderhalve week werken en dan sluit ik dat hoofdstuk af. Tot die tijd staat het werk in het teken van verslagen schrijven, overdrachten, afsluiten van trajecten met gezinnen en vooral afscheid nemen. Het zal heel vreemd zijn als ik donderdag 25 november wakker word: geen vakantie maar… Ja, wat is het eigenlijk die periode voor vertrek? Ik hoop een tijd van een beetje uitrusten, nog laatste regelzaken, aantal afspraken met familie, vrienden en vriendinnen en dan op 13 december naar Smiltene. Ik merk dat de tijd nu zo snel gaat dat ik dagen tekort kom. Hierdoor zal ik niet van iedereen persoonlijk afscheid kunnen nemen, maar het is niet anders. Gelukkig zijn er genoeg mogelijkheden om met elkaar in contact te zijn en te blijven.
Mijn inboedel zal begin december worden verscheept naar Riga. In Smiltene zal er hulp zijn van mannen van The Fathers House om alles naar drie hoog te brengen! Fijn om te weten dat er word uitgekeken naar mijn komst en dat er zorg wordt besteed aan mijn toekomstige woonruimte. Al de eerste week in Smiltene zal er een loge zijn en zal ik voor kerst al meedraaien met het evangelisatieteam Star of Hope. Daarnaast zal ik de eerste weken van een huis mijn thuis gaan maken. En daarna? Ja, dan begint het nieuwe leven. Een leven van in totale afhankelijkheid zijn van God, een leven van de Letse taal leren. een leven van het bouwen aan relaties. Kortom, een leven vol van uitdagingen waar ik met gezonde spanning naar uitzie!
Recent Comments