Aan het begin van het nieuwe jaar wil ik graag een bericht plaatsen dat door Marina is geschreven. Zij schreef het op de dag dat het een jaar geleden was dat ik haar pleegmoeder werd.
“This day, 16th of December, means so much to me. Never really had a great life, but then Nynke came in my life. I didn’t know much about living, what I know was how to survive. And yes, it was not easy, but she took my hand, hugged me and said its allright. She has cryed with me so much. Just as much as she laughed with me. In a year time I have learned so much things. Things that seems right now. Things that make sence, even if they didn’t before. She stood next to me, even when I pushed her away, because that was just how I was uesed to do. Every day of my life I feel so blessed to have Nynke in my life. We have so much in front of us. I have never thought that a person could ever means so much to me.”
(Deze dag, 16 december, betekent zoveel voor mij. Nooit echt had ik een geweldig leven, maar toen kwam Nynke in mijn leven. Ik wist niet veel over het leven, wat ik wist was hoe te óverleven. En ja, het was niet makkelijk, maar zij nam mijn hand, omhelsde mij en zei dat het goed was. Ze heeft samen met mij zoveel gehuild. Net zoals zij ook veel samen met mij gelachen heeft. In een jaar heb ik zoveel dingen geleerd. Dingen die nu normaal lijken. Dingen die zinvol zijn, ook al was dat vroeger niet zo. Zij stond naast mij, zelfs wanneer ik haar wegduwde omdat ik gewend was dat te doen. Elke dag van mijn leven voel ik mij gezegend dat ik Nynke in mijn leven heb. We hebben nog zoveel voor ons. Ik heb nooit gedacht dat ooit een persoon zoveel zou betekenen voor mij!)
Een bericht vanuit haar hart geschreven!
Aan het einde van het jaar, 30 december jl., ben ik benaderd door het orphanagecourt van Riga. De vraag is bij mij neergelegd of ik plaats heb voor een 17-jarige jonge vrouw. Dit was geheel onverwacht en na diverse gesprekken, ook met Marina, heb ik besloten om met haar kennis te gaan maken. Als blijkt dat wij het avontuur met elkaar aan willen gaan zullen we het voorzichtig gaan opbouwen door met weekenden te beginnen!
Dit is waarom ik doorga met Hope for Life, met hetgeen waar ik voor geroepen ben. Ook al weet ik nu nog niet wat 2017 zal brengen, God is in control en op Hem blijf ik vertrouwen. Ik geloof dat er spoedig een nieuwe plek zal komen waar we verder mogen bouwen aan de visie die God heeft gegeven. en waar ruimte zal zijn voor meer jonge vrouwen.
Dank aan een ieder die door gebeden, financiële ondersteuning en bemoediging het mogelijk heeft gemaakt om er in 2016 voor Marina en andere vrouwen te kunnen zijn. Ik hoop dat wij óók in 2017 op jullie mogen rekenen!
Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Recent Comments