Op een druilerige zaterdagmiddag is het tijd om weer even iets te schrijven. Niets veranderlijker dan het weer, want na ruim een week temperaturen van zo’n 18 tot 20 graden is het nu slechts 9 graden en koud in huis! De verwarming wordt hier centraal geregeld en deze is al uitgezet. Gelukkig hebben we in geval van nood nog elektrische kachels die we kunnen gebruiken.
De meiden hebben genoten van het mooie weer en waren soms uren weg. Ze hebben veel gefietst, gewandeld, rondgehangen in het bos en al gepicknickt met elkaar.
Met z’n vieren zijn we een prachtige wandeling gaan maken in een natuurreservaat. Hier heb ik een aantal foto’s genomen, vooral van de natuur, en de meiden hebben in totaal 364 foto’s geschoten: allemaal selfies 🙂
Marina is aan het werk, want ja, ze heeft weer een baan! Ze is onlangs begonnen bij een tankstation en heeft het er erg naar haar zin. Leuke collega’s en vanaf volgende week begint ze in het gloednieuwe tankstation in Salaspils. Heel makkelijk bereikbaar voor haar en gelukkig is ze dan van het lange reizen af. Het zal wel wennen zijn om wisselende diensten te draaien, vooral omdat ze ook nachtdiensten zal hebben.
Amanda en Daniela zijn voor het eerst een nachtje bij hun moeder, Ze waren zo opgewonden en hebben er zo naar uit gekeken. Terug in hun eigen huis, hun vrienden weer kunnen zien, alles vertrouwd. En toch ook niet, want het gemis van oma zal zo tastbaar zijn…..
Amanda heeft nog twee weken school en dan begint de examen tijd. Ze is echt hard bezig om cijfers op te halen en gaat hiervoor 2 x per week al om half 8 naar school. Inmiddels heeft ze besloten om verder te gaan, dus nog drie klassen. Amanda denkt er over na om of danslerares te worden of het onderwijs in te gaan. Gelukkig heeft ze nog even voordat ze de keuze moet gaan maken.
Daniela houdt de stijgende lijn vast en doet trouw haar huiswerk. Dit werpt z’n vruchten af, want ze haalt nauwelijks nog een onvoldoende. Ik heb enorm veel respect voor de leerkrachten die hier al maanden aan huis komen en haar door dit schooljaar heen slepen!
Gelukkig heeft Daniela de laatste periode minder last van stemmingswisselingen en ook zijn de aanvallen weg gebleven. De gesprekken met de psycho therapeut gaan gewoon door, al blijkt wel dat ik op zoek moet naar meer gespecialiseerde hulp voor haar.
Na een goed gesprek met de burgemeester heb ik onlangs een huis bezichtigd. Dit huis is eigendom van de gemeente en zij zijn bereid dit voor een symbolisch bedrag te verhuren aan Hope for Life. Het is op een prachtige locatie net aan de rand van Ogre en naast de rivier. Dit klinkt allemaal erg leuk, alleen moet er veel aan gebeuren om het weer bewoonbaar te maken. Een uitdaging die zeker niet uit de weg wordt gegaan! Dinsdag as. hoop ik in een vervolg gesprek met de burgemeester meer duidelijkheid te krijgen over de mogelijkheden en wat zij precies voor ogen hebben. Spannend, zal dit het dan zijn? Gelukkig weet ik dat ik mag vertrouwen dat God het duidelijk zal maken!
Iedere dinsdagmorgen komen we met een aantal mensen bij elkaar in het dagcentrum waar ik eerder actief met tienermeiden bezig was. We bidden met elkaar en brainstormen over mogelijkheden. Op dit moment zijn er nauwelijks tot geen vrijwilligers meer en is de nood hoog. Twee middagen per week proberen ze toch voor drie uur open te zijn voor kids en soms zijn er wel 25 kinderen! Aan mij is gevraagd of ik in de Raad van Bestuur wil plaatsnemen en ik ben hierover aan het nadenken…..
Voorlopig vooral maar blijven genieten van het voorjaar en alles wat dit seizoen te bieden heeft!
Recent Comments