GEVANGENIS
Sinds begin oktober hebben Taylor ik slechts tweemaal een bezoek kunnen brengen aan vrouwen in de gevangenis.
Ons verlangen was om hier tweewekelijks te kunnen zijn, maar we ervaren dat er vanuit het management wat weerstand is. Dit is niet alleen lastig voor ons, maar ook zeker voor de gevangenis kapelaan met wie wij samenwerken. De laatste keer hebben wij gesproken over identiteit en eigenwaarde door middel van een masker, persoonlijke verhalen en Romeinen 8. De vrouwen waren erg open en we hebben voor hen allen mogen bidden. Wij hopen dat er in januari nog een bezoek gepland kan worden. Hierna zullen deze vrouwen worden teruggeplaatst naar een andere gevangenis en onze hoop is dat ze Gods liefde hebben mogen ervaren.


MOEDER VAN VELEN
Sinds ik in Letland woon heb ik met veel vrouwen op mogen trekken in mooie en moeilijke perioden van hun leven. Een aantal van hen hebben gevraagd of ik hun geestelijke moeder wil zijn. Het is niet altijd mogelijk om elkaar face to face te ontmoeten, maar dan is videobellen een uitkomst. Een van hen brengt regelmatig een paar dagen bij mij door. Na haar laatste verblijf gaf zij aan dat ze had kunnen uitrusten en er weer tegen aan kon. Ook met andere vrouwen spreek ik regelmatig af bij mij thuis en deze ontmoetingen zijn altijd weer bijzonder. Ik ervaar steeds opnieuw hoeveel vrouwen een grote last en/of verdriet met zich meedragen en dat zij bijna niemand vertrouwen om het mee te delen. Hoe geweldig is het dat ik voor hen een veilige haven mag zijn en dat ik God al in veel levens aan het werk heb gezien. Daarnaast spreek ik ook samen met Ineta af met vrouwen waarin wij de tijd nemen om naar hen te luisteren, hen te bemoedigen en voor hen te bidden.


MANNEN/VROUWENAVONDEN
De mannen- en vrouwenavonden worden iedere maand goed bezocht! Met het team komen we maandelijks bij elkaar om terug te blikken en de invulling voor de volgende avond te plannen. Ik ben tijdens de avonden deel van het gebedsteam en heb de avond ook een keer mogen openen. De eerste vrijdag van deze maand hadden we een gezamenlijke avond waar we met ruim 200 mannen en vrouwen bij elkaar kwamen! Een avond waar naast de tijd van worship ook veel getuigenissen werden gedeeld. Ik werd vooral geraakt door een getuigenis van een vrouw die genezen is van kanker en een andere vrouw die na een lange periode van ziek zijn een eigen geschreven lied ten gehore bracht. Zo mooi, zo krachtig en wat is God goed!


Tja, en dan ben ik “opeens” al 14 jaar in Letland. Jaren waarin ik veel mensen heb mogen ontmoeten en hoe bijzonder om nog met velen in contact te zijn.
Op vrijdag 10 januari hoop ik weer een jaartje ouder te worden en dit zal ik groots gaan vieren op zaterdag 11 januari. Een avond waar ik ook stil wil staan bij vriendschappen en wat fijn dat Deborah naar Letland komt om het mee te vieren.

Rest mij nog om allereerst God te bedanken voor Zijn goedheid en trouw en daarnaast eenieder van jullie voor jullie support en liefde!
Wat voel ik mij gezegend dat ik ook in 2024, mede dankzij jullie, actief betrokken kon zijn op velerlei gebied: Hope for Life in alle facetten, vrouwenavonden, de kerk, Well of Life, de gevangenis en Mission of Hope Latvia outreach. Ook in 2025 zal dit alles deel uit maken van mijn leven en werk in Letland.
Ik kijk vol vertrouwen uit naar Gods leiding in het nieuwe jaar!