Sinds de laatste update is het hoog tijd om weer eens te schrijven! De afgelopen weken hebben we niet echt winter gehad, al was gisteren opeens wel alles helemaal wit! Zo mooi, als dan ook de zon nog schijnt is het echt net een sprookje… Vanmorgen was alle sneeuw al weer verdwenen, zal het voorjaar hier ook echt beginnen?
Ik wil jullie deze keer meenemen naar Jelgava, een plaats een uur bij Riga vandaan. Hier was dit jaar de YWAM outreach. Ieder jaar in week 9 wordt deze ergens in Letland gehouden en velen komen het team versterken. Dit jaar waren we met 349 mensen van 32 verschillende nationaliteiten en onder hen 117 tieners! Ook waren er gemiddeld zo’n 75 mensen van lokale kerken die enkele dagen kwamen helpen en 41 schoolkinderen uit Jelgava. Een geweldige mix, die de laatste dagen nog werd aangevuld met Kings Kids van YWAM Letland. Voor mij voelde het als thuiskomen in een van mijn families! Zowel met bekenden als met totale vreemden, maar allemaal bijeen met hetzelfde doel! Jelgava is een stad met zo’n 60.000 inwoners waarvan zo’n 4.000 gezinnen onder de armoedegrens leven. Veel gebroken gezinnen, veel armoede, veel eenzaamheid. Tijdens de outreach werden er voedselpakketten en kleding uitgedeeld; er werden programma’s gedraaid voor kinderen en voor jeugd, in een weeshuis, een bejaardentehuis, een gevangenis, een ziekenhuis en voor gehandicapte mensen. Zaterdag was er een vrouwenevent in de morgen en in de middag was er een lovefeast waar we met lokale mensen een maaltijd hebben. Dit jaar waren er ook kapsters die 54 vrouwen blij hebben gemaakt met een nieuw kapsel!
Op maandag 24 februari zijn we als team begonnen met een tijd van worship, net als alle andere dagen van die week. In de middag zijn we op pad gegaan met onze eerst missie. We hebben op twee plaatsen gebeden waar in de Tweede Wereldoorlog Joden zijn vermoord. Dit was heel indrukwekkend, mede omdat er ook twee Joden in het team waren. Heftig als je beseft dat de volwassenen van de kinderen waren gescheiden en dat je op een massagraf staat… Ik geloof dat die middag niet alleen de zon ging schijnen voor ons, maar ik heb geloof dat er vrijheid is gekomen! Ook hebben we op diverse plaatsen in Jelgava gebeden en tot slot met elkaar in het centrum van Jelgava Jezus naam verhoogd!
Dinsdag wordt de zweetdag genoemd: voedselpakketten maken en kleding sorteren. Dit keer zou er op twee plaatsen kleding uitgegeven worden, dus extra werk. De tieners hebben die dag zo’n 1.500 voedselpakketten gemaakt, echt zweten dus! Die middag had ik de eerste bijeenkomst met vier andere vrouwen ( Letland, Zweden) om het vrouwenevent door te spreken dat op zaterdag gehouden zou worden. Voor de tweede keer zou dit event plaatsvinden en ik vond het super dat ik hieraan mocht meewerken!
Ja, woensdag 26 februari t/m vrijdag 28 februari waren dan eindelijk de huisbezoeken! Dat is waar mijn hart sneller van gaat kloppen, daar kijk ik naar uit! Ik wil een aantal van die bezoeken met jullie delen. Het allereerste huisbezoek zal ik zeker niet vergeten… Een vrouw van 90 jaar, bijna blind, deed huilend de deur open. Ze had net gehoord dat haar hondje vermoord was. We mochten binnen komen in haar huis en ze bleef maar huilen, ik heb haar zonder nadenken in mijn armen genomen. Ik ervoer zoveel verdriet, zoveel eenzaamheid, zoveel pijn. We hebben met haar gepraat, voor haar mogen bidden en een van de vrouwen uit ons team heeft voor haar gezongen. Dit raakte ons allen, maar vooral de vrouw bij wie we op bezoek waren. Wat een timing dat we bij haar waren!
Een ander bezoek dat ook indruk heeft gemaakt is die bij een vrouw van 87 jaar, zij is weduwe en invalide. Maar wat een leven, wat een plezier, wat een krachtige vrouw. Ze was op een gegeven moment zelfs aan het flirten met de twee jongens uit mijn team 
We hebben met haar over het leven gepraat, over afscheid nemen, over alleen zijn, over een leven samen met Jezus en nog zoveel meer. We hebben hier zoveel gelachen, het was gewoon een feestje! Samen met de jongens voor haar mogen bidden en de kamer was vervuld met zoveel liefde en zoveel vrede, ik geloof dat Jezus deze vrouw diep heeft aangeraakt!
Tijdens een bezoek aan een andere vrouw is iets heel moois gebeurd! Ze was allereerst helemaal verheugd te horen dat ik uit Nederland kom. Ze heeft een prioriteitenlijstje: eerst God en dan Andre Rieu! Wel, ik had net gelezen dat Andre naar Riga komt dit jaar dus dit kon ik haar vertellen. Het was een open en vriendelijke vrouw die blij is met haar kinderen en kleinkinderen. Voor we vertrokken mochten we ook voor haar bidden. Weet je, als ik bid laat ik mij leiden door de Heilige Geest en soms bid ik voor iets dat ik zelf niet begrijp… Deze vrouw kwam bij aanvang van het vrouwenevent naar mij toe en vroeg of ik haar nog kende. Jazeker, en ze vertelde blij dat ze naar het concert van Andre Rieu hoopt te gaan. Wat ze daarna vertelde maakte mij even stil…. Ze zei dat ik specifiek voor haar kleinkinderen had gebeden en dan vooral voor goede gezondheid en Gods extra bescherming. Terwijl wij bij haar waren tijdens dat bezoek werd een van haar kleinkinderen naar het ziekenhuis gebracht, ernstig ziek en het zag er niet goed uit. Geen van ons wist dat, maar het gebed bleek op de juiste tijd gebeden te worden en het is verhoord! De dokters hebben het kind onderzocht, elkaar verbaasd aangekeken en het vervolgens naar huis gestuurd: MANKEERDE NIETS MEER! Wat een groot en goed God hebben we toch, dank U wel Jezus voor deze genezing!
Op zaterdag was dan het vrouwenevent met 260 vrouwen! Dit was voor mij een van de hoogtepunten! Er was eerst een tijd van worship en daarna zij er diverse getuigenissen gegeven. Zo krachtig, vrouwen die van zo ver zijn gekomen en nu hier stonden te getuigen hoe hun leven is veranderd nadat ze Jezus hebben aangenomen in hun leven. Met twee van deze vrouwen heb ik sinds vorig jaar contact en ik ben blij dat ik ze ken, ik kan zoveel van hen leren! Ook hebben we met een aantal een dramastukje opgevoerd: gevangen als slaaf en daarna de vrijheid! Oh, ik wilde zo goed acteren dat ik een rib heb gekneusd! Ik kreeg later van een aantal vrouwen terug dat ze dachten dat ze een dokter moesten bellen voordat ze beseften dat het gespeeld was. Wel, het was dramaspel, totdat het laatste stukje voor mij echt dramatisch was. (gelukkig gaat het nu weer goed, bijna helemaal pijnvrij). Hierna was er ruimte voor gebed en 70 vrouwen hebben hun leven aan Jezus gegeven. Stil… heel stil….
Gedurende deze week heb ik weer mogen ervaren dat God mij op verschillende manieren wil gebruiken. Ik heb opnieuw van Hem mogen leren en mijzelf weer beter leren kennen. Wat een voorrecht om zoveel mensen te hebben mogen bemoedigen, voor zoveel mensen te hebben mogen bidden en wat geweldig om levens te zien veranderen! In totaal hebben 300 mensen de keuze voor Jezus gemaakt in deze week!
Nu alweer even terug in Smiltene. Ook hier gaat alles door, zo is er weer een jong-volwassengroep geweest. Ook de eerste vrouwenavond van dit jaar en ditmaal gedraaid door twee vrouwen van de kerk met mijn ondersteuning! Ja, dit is waar ik naar verlang, het stokje door kunnen geven! Een ieder heeft zijn/haar eigen kwaliteiten, maar velen kunnen dit nog nauwelijks geloven. Ik blijf naast ze staan om ze verder op weg te helpen en ik heb geloof dat ik nog veel mooie dingen mag zien!
Afgelopen week heb ik even een bezoekje aan de soepkeuken gebracht. Ik was hier al lang niet meer geweest, aangezien ze voldoende mensen hebben om het te draaien. Fijn om te zien dat de keuken vernieuwd was en heerlijk om weer bekende gezichten te zien! Er wordt twee keer per week een lunch aangeboden: soep en een dessert. Na afloop krijgen alle bezoekers brood en een pot met soep mee naar huis. Gemiddeld komen we zo’n 13 mensen, veelal bejaarden. Mooi initiatief dat niet verloren mag gaan!
Inmiddels is het een lange update geworden, dus ik bewaar de rest maar tot de volgende keer!
Geniet allen van het leven en van elkaar, lieve groet en veel zegen!
Nynke
Recent Comments