Ticket geboekt!

Sinds mijn vorige bericht is er veel gebeurd. Veel spannende, vermoeiende, maar vooral ook bijzondere momenten gehad de afgelopen periode. Wanneer ga ik mijn ontslag indienen, ga ik wel echt weg, heb ik alles strak wat er nog geregeld moet worden? Oh, wat ben ik dankbaar dat er een geweldig team mensen om mij heen staat om de last te verlichten. Zij denken mee, bidden mee en nemen veel uit handen. Echt geweldig dat God mij deze mensen geeft om mee samen te mogen werken.

Ik heb ook een heel grote stap in geloof gezet. Nou, één… eigenlijk wel twee! Ja, want inmiddels heb ik mijn baan opgezegd m.i.v 1 december 2010 en vervolgens een enkele reis naar Smiltene geboekt! Op maandag 13 december zal ik Nederland verlaten en mij in Letland gaan vestigen. Een heel grote stap in geloof aangezien er nog veel onduidelijk is. Er is nog geen huurder voor mijn huis, maar wel de officiële toestemming van de bank om het huis te verhuren. In Smiltene wacht al een geweldige flat op mij. Een flat met twee slaapkamers en zelfs een studeerkamer. God heeft dus al voorzien in een woonplek in Smiltene. Daardoor heb ik het vertrouwen en geloof dat Hij ook in Nederland een huurder zal geven op het juiste moment.

Er is ook al veel geklust in mijn huis. Vrienden en familie die hun vrije zaterdag(en) op willen offeren om mijn huis klaar te maken voor de verhuur. Er is daarnaast een start gemaakt met inpakken. Hierbij is het vooral uitzoeken wat ik wel of niet wil bewaren en wat ik mee wil nemen naar Letland. Dit betekent dat ik alles wat ik in de loop der jaren heb gekocht/gekregen/gespaard voorbij zie komen. Heel veel mooie herinneringen komen hierdoor terug in mijn gedachten. Wat een bevoorrechte vrouw ben ik toch, zoveel herinneringen aan familie, vrienden en kennissen, dat is kostbaar. Ik zal ze dan ook koesteren, ongeacht waar ter wereld ik ook ben!

De regelzaken slokken veel tijd op. Even nog dit en even nog dat is bij elkaar veel uren bellen, mailen en afspraken buiten de deur. Daarnaast merk je dan hoe afhankelijk je bent van anderen. In enkele gevallen worden de emails niet eens beantwoord, blijf dan maar eens rustig… In deze hectische tijd leer ik steeds meer dat geduld een schone zaak is! Ook leer ik mij steeds weer te focussen op dat waar het om gaat: mijn vertrek naar Smiltene om de kerk en de gemeenschap te dienen.

Op 6 november zal het team een veiling organiseren. Zij zijn hier druk mee bezig en geweldig dat mijn thuisgemeente Elim hier aan wil meewerken en bijdragen. De steun en gebeden die ik ervaar helpt mij door deze laatste maanden heen. Ik weet dat ik niet anders kan dan gaan naar de plaats waar God mij wil hebben. Toch kan ik dit niet alleen maar ik heb ik mensen nodig die mij steunen op praktisch, geestelijk en financieel gebied. Dankbaar ben ik voor alles wat ik tot nu toe mocht ontvangen!

Houd jullie op de hoogte, be blessed!

Roberts, Monta en Ilze!