Het is inmiddels juni, een drukke maand in Smiltene. Deze maand stond in het teken van graduations van diverse tieners en dit betekent altijd veel bloemen kopen en uitdelen. Het is ook genieten van de blije en opgeluchte gezichten omdat ze het hebben gered en hun examen hebben gehaald! Het zijn voor mij in totaal drie weekenden geweest en soms werd je geacht aanwezig te zijn op twee scholen tegelijk. Maar ja, ik wil het niet missen en ik weet dat het op prijs wordt gesteld! Ik blijf mij verbazen over de outfits van de scholieren en hoe mooi en tot in de puntjes alles verzorgd is. Dit staat in een schril contrast met de armoede die hier ook zo zichtbaar is!
Eind van deze maand zullen we met The Fathers House een weekend gaan kamperen. Vorig jaar was de eerste keer en we kijken er allemaal erg naar uit. Het weekend zal een tijd van ontspanning en ontmoeting zijn, maar ook zal er onderwijs worden gegeven en zullen we met elkaar lofprijzen. Een van de mannen van de kerk zal voor een super grote pan soep zorgen, dit was vorig jaar een hoogtepunt tijdens het weekend! We hebben als kerk niet stilgezeten de afgelopen maanden en het is fijn om nu met elkaar op een relaxte manier te kunnen optrekken. Tijdens de zomermaanden staan de activiteiten op een lager pitje omdat velen naar de countryside vertrekken of hard in de tuin aan het werk zijn. De jeugdavonden liggen stil, wel is er de mogelijkheid elkaar te ontmoeten op de woensdagavond bij het meer. Eind augustus wordt alles weer opgestart en dan begint het nieuwe seizoen weer. Een seizoen met jeugdavonden, jong volwassengroep, bidstonden, meidenbijeenkomsten, kidsparty’s en diverse andere sociale activiteiten.
We hebben in april een middag 2ehands kleding uit mogen delen. Hiervoor huren we een ruimte bij de familycentre en deze keer hebben we met in totaal 17 helpers weer velen tot zegen mogen zijn. Het is zo bijzonder om dezelfde mensen terug te zien bij diverse activiteiten en ze hierdoor ook een beetje te leren kennen. Deze keer hebben we langer dan gepland met de kleding gestaan en aan het einde was er nog de vraag waar de rest opgeslagen kon worden. Ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen, maar het werd wel heel spannend op het eind. Opeens kwam de directrice van het centrum naar mij toe en vroeg mij even mee te lopen. Wat een verrassing, we mochten alles opslaan in een ruimte bij het crisiscentrum! We hopen eind augustus weer een kledingmiddag te houden en de directrice heeft de vraag gesteld of we deze keer kunnen samenwerken. Het antwoord is JA, want dit is waar ik naar verlang, het samen werken met diverse andere instellingen/organisaties om zo nog beter naast de mensen in nood te kunnen staan. God kent mijn hart en mijn verlangen. Hij weet wat Hij doet en Hij doet alles op Zijn tijd!
Er is inmiddels nog meer gebeurd op dit gebied en ik zie hoe geweldig God in alles voorziet! Begin juli zal er een truck met kleding en hulpgoederen vanuit Nederland komen. Dankzij de ondersteuning en hulp van De Baanderij/Stichting Proplan in Gouda is dit mede mogelijk gemaakt. In Nederland is er door diverse mensen veel werk verzet: zeeppoeder inpakken, speelgoed inzamelen, kleding inleveren, helpen bij het laden van de truck enz. Dit raakt mij diep en hierdoor voel ik mij zo gesteund in het werk wat ik mag doen in Letland. Ik kreeg onlangs de reactie van iemand die zich Sinterklaas voelde op het moment dat ze speelgoed aan het inzamelen was, hoe zal het voor ons zijn als de truck arriveert? Ik ben zo dankbaar dat er wordt meegedacht en meegeholpen, wat een zegen om met elkaar op deze manier betrokken te zijn bij de mensen in Smiltene! Tijdens een bidstond waar is gebeden voor o.a. de truck en alles er om heen werd het volgende gezegd: “God is putting His heart in the container, not just material items”.
In april zijn we drieënhalve week op pad geweest met in totaal 25 mensen van de kerk en de jeugd. In deze weken hebben we voedselpakketten uit mogen delen aan gezinnen met kinderen. We hebben in samenwerking met Social Work in Smiltene de gezinnen bezocht die op een lijst stonden. Bij veel gezinnen zijn we binnen gevraagd, hartverwarmend om mensen naast hun huis ook hun hart te zien openen. We hebben schrijnende situaties meegemaakt en ik heb ook diepe eenzaamheid ervaren. Eenzaamheid, mede omdat veel mensen zich schamen voor hun leefomstandigheden. Eenzaamheid omdat er (bijna) niemand naar hen omkijkt. Bij veel gezinnen hebben we mogen bidden voor hun noden (ziekte, werkloosheid, financiële problemen enz) en we hebben God aan het werk gezien. We hebben naast de voedselpakketten ook op andere manieren de mensen mogen laten ervaren dat ze niet vergeten worden! Terugkijkend is dit niet alleen een zegen geweest voor de bezochte gezinnen, maar het heeft ook levens van de mensen uit de kerk veranderd. Enkelen hebben aangegeven dat ze door deze actie hebben geconstateerd dat hun leven nog niet zo slecht is. Ook hebben velen tijdens de bezoeken Gods aanwezigheid en leiding mogen ervaren op een wijze die hun een nieuw besef van Zijn grootheid hebben gegeven. Er zijn in totaal 87 voedselpakketten uitgedeeld, er hebben 21 mensen Jezus aangenomen in hun leven, 12 gezinnen hebben gevraagd terug te komen voor een bezoek en diverse gezinnen waren geïnteresseerd in de diverse activiteiten van de kerk. Inmiddels zijn er al follow-up bezoeken gestart. Met de projectgroep zullen we onderzoeken op welke wijze we de gezinnen verder kunnen helpen en we hopen later dit jaar nogmaals een voedselpakketten actie te kunnen houden.
Afgelopen mei was ik opnieuw in Nederland. Mijn moeder werd 80 jaar en dat was wel een reden voor een bezoek. We hebben als familie een weekend met elkaar doorgebracht in een huis in Oisterwijk en we hebben genoten van het weer maar vooral van elkaar! Haar verjaardag is uitgebreid gevierd en ze verdiende het om in het zonnetje gezet te worden. Ik heb een geweldige moeder en ik ben dankbaar voor de wijze waarop zij mij (en mijn broers en zussen) heeft opgevoed! Een opvoeding waarin het geloof centraal stond en waar we ook hebben geleerd aandacht voor elkaar en anderen te hebben.
In deze weken heb ik ook een kidsparty meegemaakt, georganiseerd door Elim, hier waren zo’n 50 kinderen aanwezig. Wat een feest was het en wat een energie hebben kinderen toch. Dit was zeker niet de laatste kidsparty in Gouda en ik vond het leuk om er bij te zijn geweest. Samen met een vriendin ben ik ook een dagje naar de Tuinen van Appeltern geweest, het was net een van de warmste dagen. En dan op de terugweg in de file, eh, file, wat was dat ook al weer?!?!?! Gezellig een weekend logeren in Den Haag en naar het strand in Kijkduin. Mee naar de kerkdienst van de Redeemer International Church en in gesprek zijn met een Russische vrouw tijdens de bbq. Een avond op bezoek bij enkele jongeren waar ik een jaar (2010) mee op heb mogen trekken. Zo fantastisch om gewoon met elkaar verder te gaan waar we waren gebleven en met elkaar te mogen zien en te horen wat God gedaan heeft in onze levens. Het was een avond met een gouden randje en we zijn door elkaar bemoedigd om naar Gods stem te blijven luisteren en open te staan voor wat Hij vraagt van ons. Ook naar een dienst bij Elim geweest, een dienst waar de hele gemeente om mij heen heeft gestaan om voor mij te bidden en mij te zegenen. Dit zijn momenten waarbij ik besef hoe waardevol het is om zo met elkaar verbonden te zijn.
Ja, en dan was er een presentatieavond in Reeuwijk. Een avond waar ik met gemengde gevoelens naar toe heb geleefd. Een avond waar ik door middel van een powerpoint presentatie mijn leven en het werk in Smiltene zou laten zien. Met behulp van Siedo was de powerpoint er, maar er lag een last op mijn schouders. Wat zal ik vertellen, wat moeten de mensen zeker weten en komt alles wel over zoals het in mijn hart leeft? We hebben aan het begin van de avond als team gebeden en ik heb alles in Gods handen gelegd. Ik verlangde ernaar dat ik in Zijn vrijheid mocht zijn en dat Hij mij de juiste woorden zou geven. Wat een bijzondere avond is het geweest en wat heb ik ervaren dat God door mij heen werkte! Ik heb op deze avond ook mijn verlangen/ mijn visie gedeeld en dit was een ontroerend moment, niet alleen voor mij. Zoals jullie weten ben ik naar Smiltene vertrokken om The Fathers House te ondersteunen. Op de presentatie avond van 29 mei jl. in Nederland heb ik gedeeld dat ik wederom een grote stap in geloof heb genomen. Ik geloof dat God van mij vraagt voor onbepaalde tijd in Smiltene te blijven en ook verder uit te stappen. In de toekomst hoop ik een veilige plek te kunnen bieden aan jonge meisjes en vrouwen die een schuilplaats nodig hebben. Een schuilplaats waar zij tot rust kunnen komen, waar zij in God’s nabijheid en door Zijn genezing mogen herstellen en van waaruit zij verder kunnen met hun leven. Tevens is mijn verlangen om opvang te kunnen bieden aan kinderen en jongeren. Een opvang waar zij welkom zijn om hun huiswerk te maken, hun verhaal te doen en waar zij zichzelf mogen zijn. Een opvang waar God’s liefde centraal staat en waar Zijn liefde ook wordt uitgedragen. Dit alles onder de vleugels van The Fathers House die deze visie ook deelt. Om dit te kunnen realiseren is een gebouw nodig waar de opvang geboden kan worden. Een gebouw dat een (t)huis en schuilplaats mag zijn voor velen! Hiervoor is het van belang dat er een stichting opgezet wordt, een juiste locatie gevonden wordt en er voldoende middelen zullen komen om het van een droom werkelijkheid te zien worden. Het is een grote stap, maar een stap waar ik al mag zien en ervaren dat God voorbereidingen aan het treffen is. Bidden jullie mee voor alles wat nodig is om deze stap en verlangen verder gestalte te kunnen geven?
De titel van deze update is “Verder bouwen” en dat is waar ik in geloof. Verder bouwen aan een goede samenwerking met diverse instellingen/organisaties, verder bouwen aan contacten, verder bouwen aan de kerk en verder bouwen om met elkaar naast de mensen in nood te mogen en kunnen staan!
Ik realiseer mij steeds weer hoe belangrijk jullie zijn en dat ik niet zonder jullie ondersteuning kan. Jullie gebeden, jullie support en jullie bijdrage in welke vorm dan ook, maken mijn werk hier mogelijk. Dank jullie wel!
De vakantie tijd breekt aan en ik hoop dat jullie mogen gaan genieten van een warme en zonnige zomer!
Lieve groet en Gods zegen, Nynke
Recent Comments