Met het zonnetje op mijn rug zit ik met de laptop op schoot om weer een update te schrijven. Wat een verschil met de laatste dagen, er is zoveel regen gevallen, net als bij jullie. Vorige week sneeuwde het zelfs nog ….De verwarming was al uitgezet (wordt hier centraal geregeld) en regelmatig zaten we met een plaid om onze schouders om het behaaglijk te hebben. Nu maar hopen dat het dit weer blijft en we de stijgende lijn qua temperatuur zien.
Tijdens de bidstond van de kerk zijn we normaal met z’n vieren. Niet zoveel mensen dus en heel lang heb ik gehoopt en gebeden dat het aantal zou verdubbelen. De laatste drie keer waren er gemiddeld 10 mensen, ook soms jeugd. Dit is een doorbraak en ik geloof dat we hierdoor een meer biddende kerk worden. Bidden wordt soms gezien als hard werken, maar als we Gods koninkrijk willen zien groeien moeten we werken, zowel door woorden als door daden. Gebed is een belangrijke sleutel hierin en ik geniet van de bidstonden, ik geniet van het bidden voor en met mensen, ik houd van bidden!
Na iedere kerkdienst is er de mogelijkheid om voor je te laten bidden en onlangs realiseerde ik mij dat ik soms geen eens tijd heb om koffie te drinken. De afgelopen jaren heb ik voor veel mensen gebeden en ik weet dat God mij voor velen heeft gebruikt om hen dichter bij Hem te brengen en ook heb ik mensen zien genezen tijdens of na gebed. Ik ben zo dankbaar dat ik Zijn instrument mag en kan zijn en wil Hem gehoorzamen, zelfs als dat betekent dat ik geen koffie heb na de dienst….
Iedere woensdagavond hebben we jeugdavond en ik ben een van de jeugdleiders. Gedurende het jaar, september tot juni, hebben we veel jeugd zien gaan en komen. Er is een harde kern van 10 jongeren en soms hadden we uitschieters op een avond met wel 20 jongeren. We hebben begin dit jaar een jeugd alpha gedraaid en hierdoor zijn er een aantal tot geloof gekomen. De leeftijd van de jongeren is van 12 jaar tot 20 jaar. Het is fijn om te zien hoe ze met elkaar omgaan, om te zien hoe de oudere jeugd zorg heeft voor de jongere en om te zien dat het inmiddels een hechte groep is. We hebben ook twee kinderen van een Roma gezin op de jeugd en zij horen er gewoon bij! We zien hen allen groeien in de relatie met Jezus en ik ben blij dat ik met hen mag optrekken en hen mag helpen in dit groeiproces. Twee jonge mannen gaan ons verlaten, een van hen gaat in september studeren in Riga en de andere gaat voor een FP jaar naar Engeland. ( FP Impact Training is een jaar full-time geven aan God, om te leren denken en leven op Bijbelse wijze. Het is een mix van theologische opleiding, kerk gebaseerd projectwerk, persoonlijke discipelschap en een op vaardigheden gebaseerde opleiding.) Hij zal in Peterborough verblijven en zal daar mogen optrekken met een paar geweldige Nederlandse mannen, te weten Wouter en Jonatan! Hoe klein is de wereld toch weer. 
Onlangs heb ik ook een paar van de jongens in mijn huis gehad voor een lekkere maaltijd en voor een tijd van delen en bidden met en voor elkaar. Zij zijn heel open naar mij en het is geweldig om tijd met hen door te mogen brengen. Niet allen konden komen deze keer, dus in juni of juli plan ik er nog eentje. God herinnert mij er regelmatig aan dat Hij aan mijn zijde is, ook al ervaar ik dat niet altijd. Ik deel dit met hen, zo ook over mijn eigen leven, mijn moeiten, mijn teleurstellingen en vooral hoe God mij altijd weer door deze situaties heen leidt. Zo gaat het eigenlijk ook altijd tijdens de jong volwassengroep meetings en de meiden meetings. We leren van elkaar en soms hoor ik iemand iets tegen mij zeggen dat ik eerder eens tegen hen heb gezegd.
Er zijn ook weer twee vrouwenavonden geweest, eentje bij mij thuis en een in Riga. Een aantal keer per jaar voeg ik mij bij een aantal vrouwen in Riga om hen vooral te bemoedigen en met elkaar te bidden.De avond in Smiltene was bijzonder omdat deze voor de tweede keer werd geleid door een van de jonge vrouwen. Het is zo geweldig om haar uit te zien stappen en haar te zien groeien in dit proces. In Riga was de avond speciaal voor ons allemaal en niet in de laatste plaats voor mijzelf. Een van de vrouwen gaf haar getuigenis over haar benen die ongelijk waren en na gebed gelijk geworden zijn. Sindsdien heeft ze geen rugpijn meer gehad. Ik heb haar uitgedaagd en bemoedigd om de lengte van mijn benen te controleren. Mijn linkerbeen bleek twee centimeter langer te zijn dan mijn rechter. Alle vrouwen hebben gebeden en zij zagen het wonder gebeuren. Mijn rechtervoet zwol op en in een split second waren beide benen gelijk. Ook ik heb sindsdien geen rugpijn meer. Dank U Heer, hoe groot bent U!!!
Mijn vriendin Sonja is voor een week naar Smiltene gekomen en heeft de hele week met mij meegedraaid, Bidstond, kerkdienst, twee vrouwenavonden, familiday in het Family Craddle House ( zie http://www.gimenes-supulis.lv/en/ ), middag Riga en een lunch met Matt in Riga. We hebben samen ook genoten van de mooie natuur en van elkaars gezelschap. De tijd die we hebben doorgebracht in/bij the Family Craddle House was een ervaring op zich. Enige tijd geleden had ik contact gezocht met de oprichtster hiervan en net voordat Sonja kwam werd ik uitgenodigd voor die dag. David is ook mee geweest, voor hem een bijzonder moment omdat hij hier jaren geleden al een dag had meegeholpen. Het is een oud huis dat geschonken is aan de stichting en inmiddels zijn ze al tien jaar aan het verbouwen en renoveren. Ik heb veel gezien en ook geleerd deze dag en geloof zeker dat dit een waardevol contact is voor de toekomst!
Er staan nog veel bezoeken vanuit Nederland op de agenda dit jaar en ik verheug mij op de komst van veel vrienden. Sommige net als Sonja voor de eerste keer en iemand zelfs al voor de zesde keer! Een ieder die mij bezoekt weet van tevoren dat ik wel doorga met waar ik mee bezig zijn. Ik kan niet altijd vakantie met hen vieren, maar gelukkig zijn er wel altijd mogelijkheden om samen iets leuks te ondernemen. Ik blijf het bijzonder vinden dat mensen een kijkje willen nemen in mijn werk en leven hier in Smiltene en ik geloof dat hierdoor ons aller leven verrijkt wordt en vriendschappen zich verdiepen!
Volgende week zal ik naar Nederland vliegen voor een week en vandaar zal ik naar een leiders conferentie (ziehttps://www.relationalmission.com/events/leadership-conference) in Engeland gaan. Het onderwerp van de conferentie is “A church for a broken world”. Een van de seminairs zal zijn “Breaking the circle of poverty in a broken world”. Dit spreekt mij erg aan en ik hoop ervan te leren. In Smiltene hebben we natuurlijk de kidsparty’s, voedselpakkettenacties, kledingdagen etc, maar is dit de juiste en enige manier om hen te helpen? Ik heb geloof dat ik nieuwe tools aangeboden zal krijgen en dit kan gebruiken in het werk dat ik hier in Smiltene mag doen.Na de conferentie zal ik nog ruim een week in Lowestoft blijven voor een kleine vakantie en zal hier ook een aantal werkgerelateerde afspraken hebben.
Ik wens jullie het allerbeste en Gods rijke zegen!
Nynke
Recent Comments