YWAM outreach in Smiltene.

De afgelopen weken heb ik veel Nederlands kunnen spreken! Allereerst zijn Lia en Anneli voor een lang weekend bij mij op bezoek geweest. Het was een heerlijke tijd en we hebben genoten van en met elkaar. Rondleiding door Smiltene (incl. koffie bij MUZA), op bezoek bij David en Ilze, etentje bij Bruzis, middag met de jeugd, zonsondergang in de sneeuw, naar Estland en bij Arnoud en Elisabeth op de thee, gescrabbeld enz. We hebben op zondag de dienst geopend door met z’n drietjes “Kom, nu is de tijd” te zingen. Erg leuk om te doen en er werd geprobeerd om met ons mee te zingen! Het is fijn dat zij een kijkje in mijn leven hier hebben kunnen nemen en diverse mensen hebben ontmoet. Lia en Anneli: dank jullie wel dat jullie mijn gasten waren!

Ja, en daarna was het zover! Een outreach van YWAM in Smiltene waar ik verlangend naar heb uitgekeken! Deze outreach startte op maandagmorgen 28 februari en duurde tot zaterdagavond 5 maart. Er zijn meer dan 200 mensen, jong en oud, uit 16 verschillende landen naar Smiltene gekomen. Al deze mensen zijn gekomen met maar één doel: mensen in Letland zegenen met Gods liefde! Uit Nederland waren 50 mensen, een echte Hollandse invasie kan je wel zeggen! De eerste dag hebben we met elkaar een fijne worship tijd gehad en heeft Tjebbo, de organisator van de outreach, met ons de eerste brief van Paulus aan Timotheus doorgenomen. Wat een bemoedigingen staan hierin! We hebben een tijd van gebed gehad waarin we God hebben gevraagd ons te leiden deze week, niet vanuit eigen kracht maar door en met Zijn kracht! Hierna was er een lunchpauze en heb ik met diverse mensen uit Nederland kennis gemaakt. Een aantal “kenden”mij al: iemand had de website gevonden en dit doorgegeven aan anderen. Na de lunch hebben we in het centrum van Smiltene met elkaar gezongen en gebeden. Dit heb ik zo bijzonder gevonden, mensen uit zoveel landen bijeen om Gods naam te verhogen.

Dinsdag was de zwaarste dag: kleding sorteren en voedselpakketten maken. De kleding werd uitgestald in de grote zaal van het Culturehouse waarna op donderdag en vrijdag de mensen uit Smiltene kleding mochten uitzoeken (1469 mensen hebben kleding uitgezocht). Er is door iedereen heel hard gewerkt om dit op deze dag voor elkaar te krijgen. Een van de regels was: geen boosheid en geen irritatie! Dit was echt een dag om te testen of men zich aan deze regel kon houden… Wat een werk maar vooral wat een teamwerk, zo mooi om te zien hoe iedereen elkaar hielp deze dag.

De voedselpakketten ( totaal 1521 foodbags en sweet bags) zijn op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdagmorgen uitgedeeld. Het social department had zo’n 800 huishoudens doorgegeven waar we een voedselpakket mochten bezorgen en er zijn 699 huizen bezocht. We zijn in teams van 4 á 5 mensen ingedeeld, elk team had een Let(se) om te vertalen. Mijn groep bestond uit Dace (Letland), Margret (Duitsland), Erik (Estland) en mijn persoontje. We kenden elkaar niet maar we hebben echt mogen ervaren dat we als team op pad zijn geweest. (niet iedereen die op onze lijst stond was thuis, maar alle pakketten zijn/zullen worden afgeleverd). Zo bijzonder hoe gastvrij we in de meeste huizen werden ontvangen. Velen verontschuldigden zich dat ze ons niets konden aanbieden, maar daar kwamen wij niet voor. Wij wilden hén iets aanbieden: het voedselpakket en daarnaast Gods liefde voor hen! Bij diverse mensen hebben wij mogen bidden: voor vrede in hun hart, voor een baan, voor de gezondheid en ook zijn wij getuige geweest dat mensen hun leven aan Jezus hebben gegeven.

Wij zijn als team op donderdag met een ander team op pad geweest. We zijn met een busje zo’n 25 kilometer buiten Smiltene naar huizen gegaan. Hier zijn geen straatnamen, maar moet je zoeken naar de naam van het huis. Bij het eerste huis trof ons team een man die niets van God en het geloof wilde weten. Hij was niet onvriendelijk maar wel duidelijk. Op het eind heeft hij laten weten wel met mij te willen trouwen! Ik heb hem vriendelijk bedankt en gezegd dat het alleen maar problemen zou geven: ik geloof namelijk in Jezus en hij niet. Hierna zijn we gesplitst en heeft ons team een gezin bezocht: vader, moeder, meisje van 14 jaar met Downsyndroom en vaders broer met een verstandelijke handicap. Zij wonen in een huis zonder douche en toilet, zoals zoveel mensen in Letland. Dit bezoek heeft ons allen diep geraakt en we hebben Gods grootheid hier mogen ervaren. Bij een volgend bezoek troffen we een jonge moeder met haar dochtertje van zes jaar. We hebben hier uiteindelijk met beide teams voor het gezin en een buurvrouw mogen zingen. Het laatste bezoek bleek bij de ouders van deze jonge moeder te zijn. Hier hebben we mogen bidden voor genezing en ik heb geloof dat God deze vrouw heeft genezen van een ernstige ziekte!

Op vrijdagmorgen hebben wij met ons team twee oude vrouwen bezocht, eentje van 87 jaar en eentje van 80 jaar. Beiden hebben een onwisbare indruk achtergelaten, ieder op hun eigen manier! Bij de laatste was het zo koud in huis en ik heb zo haar eenzaamheid gevoeld. Ik heb voor haar mogen bidden en we hebben haar als team vooral ook mogen zegenen!

Daarnaast was er op donderdag, vrijdag en zaterdagmorgen een kidsprogramma. Dit is goed bezocht en het team dat hierbij betrokken was heeft genoten. Allemaal positieve en enthousiaste mensen voor wie niets te gek is! Op zaterdagmorgen zijn er ook een boardingschool en gehandicapte mensen bezocht door teams. Dat was ook mooi aan deze week: het was voor iedereen, niemand uitgezonderd. Zo is het ook met Gods liefde: voor iedereen, je mag komen zoals je bent!

Er zijn ook drie avonden geweest in het Culturehouse met muziek en zang van Kaspars, Kristine, Anneli, Dace en Liene. Het was een feest om met elkaar te mogen zingen en in Gods aanwezigheid te mogen zijn. Op vrijdagavond heeft Tjebbo het evangelie uitgelegd en meer dan 70 mensen zijn naar voren gekomen!!!

Zaterdagmiddag was er een worshiptime in de Lutherse kerk en hierna het lovefeest: een maaltijd met elkaar (bezocht door ca. 450 mensen) en een tijd van ontmoeting. Tijdens deze maaltijd werd mijn blik naar een moeder en dochter getrokken die daar zonder eten stonden. Ze bleken te verlegen te zijn om zelf eten te halen, samen met Lauris dit voor hen verzorgd. Opeens waren ze weg: bleken in de hal in een hoekje verstopt te zitten met een man. Dit raakt, zo’n verlegenheid, schaamte en wat nog meer, maar wel drie kilometer komen lopen om bij het lovefeest aanwezig te zijn. De week is vervolgens afgesloten met een concert. Dit was echt geweldig, wat een talenten op het podium en wat een feest om in de zaal te mogen genieten van dit alles.

Terugkijkend op deze week zijn er een aantal dingen die er uitspringen:

– De gastvrijheid en openheid van veel mensen.

– De geestelijke en materiële armoede van mensen.

– De liefde van God voor alle mensen.

– De kracht van God die door ons heen heeft gewerkt.

– De vele mensen die tot geloof gekomen zijn (159)

– De genezingen die hebben plaats gevonden, zowel innerlijk als lichamelijk.

– De eenheid en verbondenheid onder/met elkaar.

Ja, en hoe nu verder na de outreach? Als kerk The Fathers House willen we de mensen helpen te groeien in hun geloof. Op zaterdag 12 maart hebben we een Alphasupper en we hopen dat na afloop velen deel willen nemen aan de Alphacourse die zal starten op zondag 20 maart. Een kerk uit Nunspeet heeft onze kerk een gift gegeven om bijbels aan te schaffen, dank hiervoor!

We kijken uit naar wat God verder gaat doen, ik geloof zeker dat dit het begin van meer is. Ook hoop ik diverse mensen te kunnen bezoeken en te bemoedigen de komende tijd.

Het heeft mij diep geraakt wat ik deze week allemaal heb mogen ervaren. Wij mochten de mensen die wij ontmoetten bemoedigen en zegenen, maar zijn zelf ook gezegend. Iedereen die betrokken geweest is bij de outreach: dank voor jullie komst naar Smiltene en jullie liefde voor de mensen hier. Ik ben gezegend door jullie en zal jullie nooit vergeten!!

Lieve groet en Gods zegen voor een ieder,

Nynke