| In januari en februari hebben we een Engelstalige dienst gehad voor Christian Foreigners in Latvia. Ik maak deel uit van het team en het is erg bemoedigend om elkaar als “buitenlanders” 1x per maand te ontmoeten voor lofprijzing, getuigenissen, bemoedigen, preek en gebed. We sluiten deze bijeenkomsten altijd af met een gezamenlijke lunch. In juli zullen we als team bij elkaar komen om te brainstormen en vooruit te kijken naar het nieuwe seizoen. Daarnaast waren er ook diverse pastorale en mentorgesprekken, die in de meeste gevallen bij mij thuis plaatsvinden. Tja, en toen kwam het virus. Hierdoor werd ook hier alles stil gelegd: Freedom 61 café gesloten, kerken dicht, geen gesprekken meer aan de keukentafel. Dankzij ZOOM, WhatsApp ed. was er de livestream van de kerk en waren er meetings met het Freedom 61 team en mentor gesprekken mogelijk. Net zoals voor iedereen was het ook voor mij heel erg wennen aan het “nieuwe normaal”. Onlangs gaf een van mijn zussen aan dat zij zich emotieloos voelde en ik realiseerde mij direct dat dit het onbestemde gevoel was dat ik ook ervoer. Wat een vreemd gevoel en zo niet passend bij wie ik ben! Dit is dus wat social distance, nauwelijks face to face contacten en niemand een knuffel kunnen geven (of een knuffel krijgen) met je doet …. Gelukkig zijn de emoties er weer en kan ik dankbaar zijn voor alles dat weer mogelijk is met de versoepeling van de maatregelen. Zie deze link (in het Engels) voor meer info over de versoepeling in Letland. |
De afgelopen periode heb ik diverse vrouwen in het park kunnen ontmoeten. Eén van hen begeleid ik samen met een andere vrouw al enige tijd. Het was alweer een poosje geleden dat deze vrouw en ik elkaar voor het laatst hadden gesproken. Onze gesprekken gaan altijd diep en er is ruimte om over alles te praten. We zijn het niet altijd met elkaar eens, maar er is respect voor elkaar. Door dit respect en vertrouwen waren/zijn er veel onderwerpen die ze wilde delen en verlangde ze naar hulpmiddelen om met de situaties waarmee ze werd geconfronteerd om te kunnen gaan. Ik besef hoeveel ze is gegroeid, zoveel dingen die ze met andere ogen ziet en haar relatie met God is bijzonder. Het café van Freedom 61 was al die maanden gesloten, maar twee keer per week gingen een aantal vrijwilligers de straat op om de vrouwen te ontmoeten en te bemoedigen. Gods werk gaat gewoon door en er zijn een aantal mooie dingen gaande. Eén van de vrouwen heeft nu een betaalde baan in een supermarkt en heeft haar leven als prostitué achter zich gelaten. Een ander is enige tijd wekelijks naar een huisgroep gegaan en bezocht ook een Bijbelstudie op zondag in de kerk van één van de teamleden. We bidden en hopen dat ze hierdoor een andere keuze voor haar leven zal maken. Ook is er een vrouw die bijna de stap had gezet om het werk achter zich te laten en naar een crisiscentrum te gaan om te dealen met haar issues. Op 25 juni zijn wij het nieuwe seizoen begonnen met een BBQ waarvoor de vrouwen waren uitgenodigd. We hebben een bijzondere avond gehad waarbij we met een zestal vrouwen konden eten, lachen, praten en bidden. Vanaf 30 juni gaat het café weer open en zal de focus ook meer op de straat outreach komen te liggen. Nadat alle eerder geplande activiteiten van het Let’s go team de afgelopen periode ook geen doorgang konden vinden, hopen we dat hier in de 2e helft van het jaar verandering in zal komen. Wat in het vat zit, verzuurt niet … Sinds 2 juni woont er tijdelijk een vrouw uit Rusland bij mij. We laten elkaar vrij en gaan ieder onze eigen gang. Wel hebben we dagelijks gesprekken en hebben we elkaar ook al regelmatig kunnen bemoedigen. Ook mooi om hierdoor op ontspannen wijze meer te leren over de Russische cultuur. In juli hoop ik mee te draaien in een vijfdaags dag kamp voor kinderen van 8 tot 14 jaar. Ik zal medeverantwoordelijk zijn voor de oudste groep. Het is een interkerkelijk kamp welke door de Baptisten kerk in Ogre wordt georganiseerd. Een mooie en fijne zomer wens ik jullie allen toe! Veel zegen en liefs, Nynke |
Recent Comments